Հայ փոքրիկները օգնեցին ռուս դերասանին «գործն ավարտին հասցնել»

Գյուղի քահանան աշխատողներ է փնտրում։ Երջանիկ զուգադիպությամբ, շուկայում նա հանդիպում է Բալդային, որը պատրաստ է աշխատել խաշած հաճարի եւ քահանայի ճակատին երեք կտտոց տալու դիմաց: Այս մասին հայաստանյան հանդիսատեսին պատմեց ռուս դերասան ԻԳՈՐ ԲԱՅԱՆՈՎԸ՝ իր «Տերտերի եւ նրա Բալդի ծառայի հեքիաթը» ներկայացումով, որը բեմադրել է Չակչի Ֆրոսնոկկերսին՝ ըստ Ալ․Պուշկինի համանուն հեքիաթի: Ընդ որում՝ այս ամենը ներկայացվեց բեմի վրա` կյանք տալով հին կոշիկներին եւ հեշտությամբ խոսելով բարդ երեւույթների մասին… Այո՛, անհնարինը հնարավոր է դառնում «Արմմոնո» միջազգային թատերական փառատոնի շրջանակում, ինչի մասին էլ ծավալվեց «Իրավունք»-ի զրույցը Սանկտ Պետերբուրգից ժամանած ռուս դերասանի հետ:

— Սա Ձեր առաջին մոնոներկայացումն է, ինչո՞ւ որոշեցիք հենց հեքիաթով ներկայանալ հանդիսատեսին:

— Այո, սա իմ միակ մոնոներկայացումն է, հնարավոր է հետագայում էլի լինեն: Ինչու հենց հեքիաթ, որովհետեւ ինքս Տիկնիկային թատրոնի դերասան եմ, իսկ մեր թատրոնն առաջին հերթին երեխաների համար է: Կարծում եմ՝ հեքիաթը ամենահամապատասխանն է նոր սերնդի հանդիսատեսի համար:

— Մե՞ծ է տարբերությունը հայ եւ ռուս հանդիսատեսի միջեւ: Ինչպե՞ս Ձեզ ընդունեց հայ հանդիսատեսը:

— Մեծ տարբերություն ես չնկատեցի, հավանաբար, բոլոր երեխաները միշտ նույնկերպ են արձագանքում հեքիաթներին եւ գոհ են մնում: Անկախ նրանից, թե որ երկրում ես ներկայացնում այս տեսակ ներկայացում, միշտ լավ է ընդունվում: Նույնիսկ եթե տեքստը հասկանալի չէ տվյալ հանդիսատեսի համար, միեւնույնն է, նրանք ընկալում են, թե ինչ է կատարվում բեմում եւ ընկղմվում են այդ երեւակայության մեջ:

— Ի դեպ, բեմական ձեւավորումը Ձեր ներկայացման մեջ կենդանություն առավ հայ փոքրիկների միջոցով…

— Իսկապես, եղավ այդպիսի պատմություն: Մենք փոքրիկ տեխնիկական խնդիր ունեինք, դեկորացիան սկսեց, այսպես ասած, իրեն անհնազանդ պահել, ու ստիպված եղանք այդպիսի լուծում տալ: Կանչեցինք երեխաներին բեմ, որպեսզի նրանք մասնակից դառնան եւ օգնեն ինձ՝ գործն ավարտին հասցնել: Կարծում եմ՝ իրենց էլ էր դա հաճելի ու հետաքրքիր:

— Փառատոնի շրջանակում հասցրե՞լ եք այլ ներկայացումներ դիտել, որո՞նք կառանձնացնեք:

— Այո, դիտել եմ: Շատ հետաքրքիր է հետեւել յուրաքանչյուր ներկայացմանը, թե մյուս երկրներում ով ինչպես է աշխատում, ինչպես են մտածում, ինչպես են վերաբերում մեր մասնագիտությանը: Անհրաժեշտ է այդ ամենը վերլուծել ու համադրել:

— Իսկ ի՞նչ կասեք Հայաստանի մասին, սպասե՞նք Ձեզ կրկին այստեղ:

— Առաջին անգամ եմ Հայաստանում եւ առաջին անգամ եմ այսքան մոտ տեսնում սարեր: Ես հիացած եմ եւ անկեղծորեն խենթանալու չափ երջանիկ եմ լինել այստեղ: Մեծ ուրախությամբ կգամ նորից եւ ոչ մեկ անգամ:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ 

Այս թեմայով Մի՛ վարանեք, պետք է բարձրաձայնել. Պապ Իսպիրյանը փակագծեր է բացում Ցավոք, սերը դարձել է Սովետի ժամանակ ամերիկյան ավտո՝ Երեւանի փողոցներում. Իշխան Ղարիբյան Ստիպված էի պատմել իմ պատմությունը՝ թույլ տալով հանդիսատեսին կարեկցել իմ պայքարին. Իբրահիմ Միարի Երեխաներին մի՛ վանեք ձեզնից, մի՛ տվեք մանկատուն, սա ուղղակի սարսափելի է. Սարգիս Շողունց Եթե այս ներկայացումը նայելուց հետո՝ ինչ-որ մեկը որոշել է մնալ հայրենիքում, կարելի է համարել այն ստացված. Բեգ-Վանյան