«Էշություն» The Economist-ի՞ց, թե՞ փորձում են երկրորդ անգամ Մոսկվային «հարիֆացնել»

Ցնցող հայտարարությամբ է հանդես եկել The Economist-ը` կապված Զելենսկու խոստացած ներ հակահարձակման հետ: Այն է` Ուկրաինային 2-3 տարի է պետք հակահարձակում իրականացնելու համար, բայց պայմանով, որ պահպանվի Արևմուտքի աջակցության բարձր մակարդակ։ Այդ 2-3 տարին պետք է, հաշվի առնելով ռուսների ներկա ռազմական մակարդակը, այսինքն, անհրաժեշտ պայման է նաեւ, որ ռուսական ուժերը չզարգանան` մնալով այս վիճակում, իսկ ուկրաինական ուժերն այս ընթացքում կորուստներ չկրեն:

Չնայած, The Economist-ն ավելի լավ տարբերակ կարող էր Կիեւին առաջարկել. ընդամենը 1-2 օրվա ընթացքում կարող են անցնել հակահարձակման, բայց պայմանով, որ ռուսներն իրենք որոշեն հեռանալ:

Չնայած, ռոտշիլդյան առանցքային գրոհային մաիվորի` The Economist-ի նման հայտարարության մեջ խորը տրամաբանություն կա: Ուկրաինան, իրոք կարող է 2-3 տարի բանակը զարգացնել` արեւմուտքից օգնություն ստանալով եւ կորուստներ չկրելով, նաեւ, որ ռուսները կանգնեցնեն իրենց բանակաշինության ներկա բուռն տեմպերը: Դրա համար մեկ բան է պետք` զինադադարի կամ նման ինչ-որ պայմանագիր կնքել ռուսների հետ, որով Մոսկվան կկարծի, թե պատերազմը վերջացել է եւ էլ իմաստ չունի շարունակել բանակի զարգացումը: Կիեւն էլ զարգացման ժամանակ կստանա, եւ 2-3 տարուց կանցնի հարձակման, անկախ կնքված պայմանագրից: Մեկ անգամ արդեն Մոսկվային այդպես խաբել են` կնքելով Մինսկի համաձայնագիրը: Ու ամեն ինչ նրան է նմանվում, որ Արեւմուտքը մտածում է երկրորդ անգամ այդ խաղը կրկնելու մասին: